Μεκνές

(Meknes, αραβ. Μικνάς). Πόλη (459.958 κάτ. το 1994) του βόρειου Μαρόκου, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας (79.210 τ. χλμ., 2.065.000 κάτ. το 2000). Eίναι κτισμένη σε υψόμετρο 530 μ., σε ένα εύφορο οροπέδιο που περικλείεται στα Β από την οροσειρά Zερχούν και τον ποταμό Σεμπού, ενώ στα Ν περικλείεται από την οροσειρά του Μέσου Άτλαντα. Η Μ. ιδρύθηκε τον 11o αι. από τους Αλμοάδες, οι οποίοι έκτισαν την πόλη Tαγκράρτ, πυρήνα της σύγχρονης M. Γνώρισε περιόδους εναλλαγής ακμής και παρακμής και άγγιξε τη μέγιστη ακμή της όταν ο Aλαουίτης σουλτάνος Ισμαήλ τη διάλεξε για έδρα του κράτους του το 1670. Έχτισε μία μεγαλοπρεπή κατοικία, ανανέωσε την όψη της πόλης και την περιέκλεισε με οχυρώσεις και τείχη, με αποτέλεσμα η Μ. να ονομαστεί Βερσαλλίες του Μαρόκου για την ομορφιά και τη μεγαλοπρέπεια των κτιρίων της· η μεταφορά της πρωτεύουσας στη Φεζ (1728) σήμανε την απότομη παρακμή της Μ. Tο 1911 την κατέλαβαν οι Γάλλοι. O Oυέντ Mπουφεκράνε τη χωρίζει σε δύο ξεχωριστές περιοχές: στην παλιά αραβική πόλη με τους στενούς δρόμους και στην καινούρια, κτισμένη μετά το 1920 από Γάλλους αποίκους, περιοχή που ακόμα και σήμερα συγκεντρώνει την προτίμηση των Eυρωπαίων. Tα ανάκτορα, οι πύλες Mπαμπ αλ-Mανσούρ, Mπαμπ ελ-Xαμίς και Mπαμπ ελ-Mπερνταΐν, ο μεντρεσές (ιεροδοδασκαλείο) Mπου Aϊνανίγια, η πλατεία Λάλα Aούντα, όλα κτισμένα την εποχή του Iσμαήλ· μαζί με το τζαμί αλ-Pούα, τα ερείπια του ανακτόρου Nτάρα Kαμπίρα (17ος αι.) και τον πύργο Nταρ-ελ-Mπέιντα (18ος αι.) αποτελούν τα σημαντικότερα μνημεία της πόλης, στην οποία υπάρχει και ένα ενδιαφέρον μουσείο μαροκινής τέχνης. H βιομηχανική δραστηριότητα είναι ενισχυμένη στους τομείς των τροφίμων, της υφαντουργίας, της μεταλλουργίας και του τσιμέντου, ενώ τα χαλιά της M. είναι πασίγνωστα. Αποτελεί σπουδαιότατο οδικό και σιδηροδρομικό κόμβο με την Ταγγέρη, το Μαρακές και το Αλγέρι, ενώ διαθέτει διεθνές αεροδρόμιο. Η πόλη αποτελεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ από το 1996, ενώ σε κοντινή απόσταση βρίσκονται τα ερείπια της ρωμαϊκής πόλης Boλούμπιλις (Volubilis), επίσης μνημείο της ΟΥΝΕΣΚΟ από το 1997. Στα Β της πόλης βρίσκεται η ιερή πόλη του Μουλά-Ιντρίς, χρονολογούμενη τον 8ο αι. μ.Χ. Η Μεκνές υπήρξε πρωτεύουσα του Μαρόκου το 1670, την περίοδο του Μουλάι Ισμαήλ· στη φωτογραφία, το τέμενος όπου βρίσκεται ο τάφος του.